Ποντιακές Παροιμίες

• Τό γλυκύν η γλώσσα, έβλάλ τ’ όφιδ ’ ας ’ σό τρυπίν.
• Τρανόν βούκαν φά ,τρανόν λόγον μη λές.
• Σήν ανάγκην η μαμή ,κα ι σό φούστρον ο ποπάς .
• Οπέρτς εκάγεν το μ….αλλίν, κι’ οφέτος εξέβεν η χαντζέα θε.
• Μουσκάρ αν έχ θα γεννά.
• Είπα ‘το ν’ακούς άτο ,κ ’είπα ’το να μαθάντς άτο.
• Όνταν εγεννέθεν η μαμή έκλασεν ’ σο στόμαν άτ….
• Η τσούνα αν κί λαίζ τα’ ουράδ’ ο σκύλον από ‘πίς ’ άτς κ ί τρέχ’.
• Το λώμαν ντ’ετίμεσεν ,ο κύρ’ κ’ η μάνα κ’ετίμεσαν….
• Ούς να σκών’τ’ έναν το ποδάρ-ν’άτ’,τα’άλλο τρώει άτο ο λύκον.
• Πρώτα ώβασον,κ’επεκεί κακάντσον.
• Τ’εφταγμένον τα’απίδ’,άρκον τρώει άτο……
• Το παλαίν το βούδ’εβγάλ’τ’αυλάκ.
• Τή χώρας πάντα νόστιμον έν
• Τα λάχανα ελέπ’και την φραχτήν κ’ελέπ.
• Το τρυπίν τρανόν και τα’εμπάλ’μικρόν.
• Τη σκύλ’το δίκαιον πά,δίκαιον έν.
• Τ’αδέλφα’ντάν χωρίουνταν ο ήλον πά ματούται.
• Σέζω ντο λέγει η πεθερά μ’θα τρώγω και τρανύνω.
• Ψοφεμένα άλογα αραεύ ,να σύρ και παιρ’τα πέταλα.
• Η κοτσή θ’εχόρευεν ,και τόπον κ’εύρικεν.
• Ετατανεύτεν η γραία σα σύκα,θα τρώει και τα συκόφυλλα.
• Γαμπρός υιές κι’γίνεται και νύφε θυαγατέρα.
• Τ’εφτωχού η παντρεία ,μικρά νύχτας έχ…..
• Οι τρεί κοντοί κι’ο θόδωρον.